De eenendertigste en laatste vakantiedag, 28 september, begon op 27 september om een uur of negen ’s avonds. Vier uur eerder stegen we op, en op dat tijdstip passeerden we onze derde tijdszonegrens, waarmee we de volgende dag bereikten. Om 05:22 Vancouver Time landden we, na een overstap in Frankfurt, op Schiphol. In Amsterdam was […]

Eerder deze reis ondervonden de echtgenote in kwestie en ik al dat de reislust danig beïnvloed wordt door de kwaliteit van het uitzicht. Een verblijf van ruim dertig uur op een vliegveld, al is dat deels gespendeerd in een luxueus hotel, doet het verlangen naar thuis groeien. Er is maar één huis waar een t […]

Dat de Canadezen van een fikkie op zijn tijd houden, daarvan hadden we inmiddels voldoende rooksignalen opgevangen. Maar de Amerikanen, die kunnen er ook wat van: een, naar ik vermoed gefrustreerde, medewerker van de Federal Aviation Administration zette de control tower van O’Hare Airport in Chicago in de hens, wat vele vertragingen tot gevolg had. […]

Qua herintreden in wat zo bombastisch de beschaafde wereld heet was Kamloops al een schok geweest, Vancouver was de hel. Onze reisgids roemde de stad nog om haar ontspannen atmosfeer, daarvan was in het centrum weinig te merken. In geen enkele straat razen de auto’s niet langs je heen. Dit was een duidelijk geval van […]

In het centrum van Whistler, sinds de Olympische Spelen van 2010 een van de bekendste wintersportplaatsen ter wereld, kom je ’s zomers veel Downhill-fietsers tegen. Ofwel met de MTB aan de hand, ofwel met de hand in het gips. Of een arm. Of een been. Of een willekeurige combinatie daarvan. Maar de nekbrace is ook […]

Yurt. Het klinkt als datgene wat wel wegvloeit bij het uitlekken van yoghurt tot hangop, maar het is een grote ronde tent. De yurt die wij huren heeft een bed, tafel en stoelen, en een kachel. Hij staat in Whistler, het skidorp van de Olympische Spelen van 2010, en onze laatste halte voor Vancouver. De […]

Kamloops was een snoeiharde confrontatie met de bewoonde wereld; te veel verkeerslichten, nog veel meer auto’s, en een ontstellend tekort aan groen. Toch was Kamloops een logische halte. Omdat het op de route lag, maar ook omdat Don en Greg, de tweelingbroers met hun overstyled poedels die we vorige week bij Martha’s Creek hadden ontmoet, […]

Een Western Ranch, compleet met ‘Black Horse Saloon’ (met klapdeur-entree), een eigen kerkje, en zeventig paarden. We mochten onze tent op het veld achter de stallen zetten. En toen moesten de drie grootste watervallen van Wells Gray Park nog bezocht worden.

Valemount. Het klinkt als het slaapstadje dat het is. Net ten westen van de Rockies ligt het, in een lang en breed dal. De wandeling die we hier uitkozen heette ‘Mica Mountain Trail’, en het was ons eerste pad zonder uitzicht. Tenminste, als 360 graden begroeiing op maximaal veertig centimeter afstand ook in uw ogen […]